పాట : 33 : పల్లవి: అతను: మనసయ్యింది నీపై ఎద మీటావనే..

పల్లవి:

అతను: మనసయ్యింది నీపై ఎద మీటావనే..

మధుమాస చిరునవ్వులతో నన్ను దోచావనే..

ప్రియా ప్రియతమా..నువ్వే సరిగమా..

ఆమె: మధువయ్యింది నేనే నిన్ను చేరాలనే..

పల్లవించు గీతాలలో నన్ను దాచావనే..

ప్రియా ప్రియతమా..నేనే నీ గమకమా.. 

చరణం 1:

ఆమె: నీ ఊహలోకొచ్చి చేరిపోయా..ప్రియురాలిగా నన్ను కలగన్నావనే..

నీ కన్నుల్లోకొచ్చి విరినయ్యా..రెప్పల్లో దాచుకుంటావనే..

అతను: ఊరించే ఊహలు..కలగలసిన కన్నులూ..

మైమరచే ఊసులూ..జతకలిసిన బాసలూ..

ఆమె: బంధాలై పెనవేసెను ప్రేమల్లో.. 

అతను: స్వర్గాలై విరబూసెను కౌగిలిలో..

ప్రియా ప్రియతమా..నువ్వే సరిగమా..

చరణం 2:

ఆమె: జడివానకే నే ఒణుకుతున్నా..వెన్నెల చల్లనై కురిసిందని..

కస్తూరినై పరిమళించా..సురద్వారం తెరిచుందని..

అతను: కవ్వించే పరువాలు..రేకెత్తెను మోహాలు..

చెరవేసే అందాలు..అవునంటే సరసాలు..

ఆమె: రాగాలై విరితేనెల పాటల్లో..

అతను: తాపాలై వెలిగిన చూపుల్లో..

ప్రియా ప్రియతమా..నేనే నీ గమకమా..