పాట : 32 : ఆనందం మేఘమయ్యింది..పువ్వంటి నువ్వు నవ్వగానే.

పల్లవి:
అతను: ఆనందం మేఘమయ్యింది..పువ్వంటి నువ్వు నవ్వగానే..
ఆమె: అల్లరి వెల్లువయ్యింది..నీవన్న ఊసులు పాడగానే..
అతను: ప్రేమేననుకున్నా..పెదవుల్లో గుసగుసలు కన్నులు చూపుతుంటే..
ఆమె: వలపేననుకున్నా..చిలిపివెన్నెల మనపై ఇలా కురుస్తుంటే..

చరణం 1:
ఆమె: గాలిలో పరిమళానికేం తెలుసు..ఎగిసిపడే భావాల రాగాలు
కలలో కిరణానికేం తెలుసు..తొలివేకువ వెచ్చని పులకలు..
అతను: కదిలించే తోడిరాగం నువ్వేగా..మనసున లయమయ్యాక
వెలిగించే చూపుగారం నువ్వేగా..కన్నులు వియ్యమొందాక..
అల్లరి వెల్లువయ్యింది..

చరణం 2:
అతను: మబ్బుల్లో నీటికేం తెలుసు..తొలివలపు చినుకు తలపులు..
సద్దులేని క్షణాలకేం తెలుసు..మధురోహలు చిలుకు మువ్వలు..
ఆమె: చరణాలకు పల్లవి నువ్వేగా..పాట పల్లకినెక్కాక..
వెచ్చనైన మోహం నువ్వేగా..ఊహలు నిజమయ్యాక..
ఆనందం మేఘమయ్యింది.....