పల్లవి:
అతను: ఏదోలా ఉంది మౌనానికి మాటలొస్తుంటే..
వివరించాలనుంది మది మోహనమవుతుంటే..
ఆమె: ఏదోలా ఉంది చిరుగాలి కెరటమవుతుంటే..
వినిపించాలనుంది మది కోయిలవుతుంటే..
చరణం 1:
ఆమె: చిలిపిలాహిరులవుతున్న స్వరాలు నిన్ను నే పాడుతుంటే.
వలపు చిగురులవుతున్న స్నేహాలు నువ్వు కలవై వస్తుంటే..
అతను: కన్నులు కలిపానందుకే చూపుతో తడిమేందుకే..
చేతులు చాచానందుకే చెలిమిని అందించేందుకే..
ఆమె: కలిసిన కన్నుల కోలాటాలు..
చేతులు కలిసిన సంచలనాలు మనవే......
చరణం 2:
అతను: నిదుర కరువౌతున్న రాతురులు నువ్వు తలపుకొస్తుంటే..
తొలిపొద్దు వెన్నెలవుతున్న ఆనందాలు నిన్ను కలవరిస్తుంటే..
ఆమె: పెదవులు నవ్వాయందుకే తీయగా పలకరించేందుకే..
అడుగులు కదిపానందుకే కలిసి నీతో నడిచేందుకే..
అతను: విరిసిన పెదవుల తియ్యదనాలు..
కలిసిన అడుగుల సంతోషాలు మనవే..
No comments:
Post a Comment